Επαμφιβληστροειδική Μεμβράνη

Η επαμφιβληστροειδική είναι μια διαφανής μεμβράνη που εμφανίζεται στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδή που είναι ο νευρικός χιτώνας του ματιού. Όταν η μεμβράνη αυτή εμφανιστεί στην ωχρά κηλίδα που είναι το κέντρο του αμφιβληστροειδή μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της όρασης.

Η μεμβράνη αυτή εμφανίζεται σε ένα ποσοστό 5-10% του γενικού πληθυσμού κυρίως σε μεγαλύτερες ηλικίες (άνω των 60) και σε ένα ποσοστό μέχρι 30-40% υπάρχει και στα δυο μάτια.

Τα κυριότερα συμπτώματα, εφόσον υπάρχουν, είναι θόλωση της όρασης με παραμόρφωση των παρατηρούμενων αντικειμένων. Όταν η πάθηση επηρεάζει την όραση μόνο στο ένα μάτι, αυτή μπορεί να περάσει απαρατήρητη από τον ασθενή καθώς η μείωση της όρασης στο ένα μάτι καλύπτεται από την καλή όραση του άλλου ματιού (αλληλοεπικάλυψη οπτικών πεδίων). Γι’ αυτό το λόγο πολλές φορές το πρόβλημα ανακαλύπτεται είτε σε τυχαία οφθαλμολογική εξέταση ή όταν ο ασθενής για οποιοδήποτε λόγο δοκιμάσει την όραση του ξεχωριστά σε κάθε μάτι.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η μεμβράνη αυτή δεν έχει προφανή αιτιολογία (ιδιοπαθής), ενώ λιγότερο συχνά μπορεί να  σχετίζεται με αγγειακές παθήσεις, φλεγμονές, τραύματα ή άλλες αιτίες.

Η όραση στις ιδιοπαθείς μεμβράνες παραμένει σχεδόν σταθερή με μικρή μείωση περίπου στους μισούς ασθενείς, ενώ σε ένα ποσοστό 30-40% παρατηρείται μεγαλύτερη μείωση και σημαντική επιδείνωση των συμπτωμάτων αν και σπανίως πέφτει κάτω από 1/10.

Η αντιμετώπιση μιας ιδιοπαθούς μεμβράνης εξαρτάται από τα συμπτώματα και τη διάρκειά τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις επιλέγεται το χειρουργείο για οράσεις κάτω από 3-4/10. Για καλύτερες οράσεις η απόφαση για χειρουργείο εξαρτάται από τα συμπτώματα και κατά πόσο αυτά επηρεάζουν τη ζωή του ασθενούς.

Το χειρουργείο διαρκεί περίπου 30 λεπτά, γίνεται με τοπική αναισθησία και δεν απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο. Μετά το χειρουργείο το μάτι παραμένει καλυμμένο για 24 ώρες, ενώ απαιτείται η χρήση σταγόνων για 1 περίπου μήνα. Η όραση βελτιώνεται σε ένα 70-80% των ασθενών και σε ένα διάστημα πολλών εβδομάδων μετά το χειρουργείο. Παρότι η όραση βελτιώνεται αισθητά, δεν θα πρέπει στις περισσότερες περιπτώσεις να αναμένεται τέλεια όραση.

Για τις δευτεροπαθείς (γνωστής αιτιολογίας) μεμβράνες η αντιμετώπιση είναι πιο περίπλοκη, καθώς εκεί πρωταγωνιστικό ρόλο πολλές φορές παίζει η υποκείμενη νόσος και η χειρουργική παρέμβαση παρότι υπάρχει σαν επιλογή, δεν είναι η πάντοτε πρώτη.